Czasowa ekspozycja na poddaszu zamkowym prezentuje ponad trzydzieści różnorodnych stylistycznie obrazów, spiętych klamrę wspólnej tematyki. Wszystkie prace stworzone zostały w XX w. przez malarzy wywodzących się z różnych środowisk artystycznych. Obok prac Adama Konieczki, Stanisława Puchalika, Izabeli Rapf-Sławikowskiej, Jadwigi Lorenc, Jerzego Wojtowicza, Czesława Rzepińskiego, Manuela Ortiza de Zárate, Janusza Strzałeckiego czy Wacława Zawadowskiego – odnaleźć można dzieła tak wybitnych twórców, jak Tadeusz Makowski czy Józef Pankiewicz.
Martwa natura należy do najstarszych i najczęściej podejmowanych tematów w malarstwie. Jako indywidualny, samoistny gatunek w sztuce wykształciła się dopiero w XVI w. Pod tym motywem kryją się różnorodne kompozycje skonstruowane najczęściej z elementów świata nieożywionego, takich jak: owoce, naczynia i produkty spożywcze, księżki, kwiaty, przedmioty myśliwskie i inne. Przedmioty te – prócz swego oczywistego znaczenia – nierzadko posiadają głębszą, czasami niejednoznaczną wymowę symboliczną.
Dominantę wystawy stanowią obrazy utrzymane w konwencji realistycznej z wyraźnym akcentem kolorystycznym, bazującym na harmonijnych kontrastach barwnych i subtelnych refleksach świetlnych. Dopełnieniem sę dzieła o starannie budowanej, geometryzującej konstrukcji oraz prace oscylujące wokół abstrakcji. Polifoniczność różnorodnych koncepcji tworzy interesującą mozaikę malarską, przykuwającą wzrok dźwięczną feerię barw i rozpoznawalnych kształtów.