Kazimierz Starościak urodził się w 1932 roku w Hłomczy nad Sanem. Ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie. Od 1953 roku studiował na Wydziale Rzeźby w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Rok później przeniósł się do Warszawy, gdzie w 1959 roku ukończył Wydział Malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w pracowni prof. Edwarda Kokoszki. Od 1960 roku mieszkał w Wałbrzychu, gdzie prowadził aktywną działalność kulturalną i pedagogiczną. Był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków i grupy twórczej "Wałbrzych". Uprawiał malarstwo sztalugowe, grafikę i rysunek. W latach 1975-1976 pełnił funkcję przewodniczącego Oddziału ZPAP w Wałbrzychu. Całe swoje życie poświęcił pracy twórczej i społecznej. Był wieloletnim opiekunem amatorskiego ruchu plastycznego. Uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych i indywidualnych w kraju i za granicą. Zmarł 28 marca 2013 roku w Wałbrzychu.
Laureat licznych nagród i wyróżnień, m.in.: Nagroda Miasta Wałbrzycha (1972), Dyplom i odznaka Zasłużonego Działacza Kultury (1976, 1978), Nagroda specjalna w konkursie o "Złotę Lampkę Górniczą" (1979), Nagroda w dziedzinie Upowszechniania Kultury Plastycznej (1986), Nagroda Ministra Kultury i Sztuki (1989), Wyróżnienie za szczególne osiągnięcia w upowszechnianiu kultury w województwie wałbrzyskim (1998), Nagroda Rady Miejskiej Wałbrzycha w dziedzinie upowszechniania i ochrony kultury (2004), Honorowy Ambasador Kultury Ziemi Wałbrzyskiej (2010), Nagroda Marszałka Województwa Dolnośląskiego (2012).
Prace artysty znajdują się w zbiorach Muzeum w Wałbrzychu, Muzeum Historycznego w Sanoku, Muzeum Filumenistycznego w Bystrzycy Kłodzkiej, Biura Wystaw Artystycznych w Wałbrzychu, Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków Delegatury w Wałbrzychu, Galerii Watykańskiej oraz w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicę.