KOLĘDUJMY
Zaproszenie na koncerty charytatywne
oraz wspólne śpiewanie kolęd i pastorałek

w Krośnie - 2 stycznia 2016 r. (sobota), godz. 17:00
i Sanoku - 3 stycznia 2016 r. (niedziela), godz. 17:00
(Sala Gobelinowa w podziemiach sanockiego zamku)

Występię:
- Chór WIDYMO
- OPOWIEŚCI Z WALIZKI
- ZESPÓŁ LIRNICZY Z LESKA

Podczas koncertów zbierane będę datki na cele charytatywne

SERDECZNIE ZAPRASZAMY!

W klasztorze Sióstr Nazaretanek w Komańczy zakończył się niedawno remont zabytkowych wnętrz. W trakcie przeprowadzonych z ogromnym pietyzmem prac odnowiono też Izbę Pamięci ks. Prymasa kard. Stefana Wyszyńskiego, który w tym domu przebywał internowany od 29.X.1955 do 28.X.1956. Ekspozycja mieści się w jednej z sal na parterze, w holu i na korytarzach klasztoru. Obejrzeć tu można oryginalne meble i elementy wyposażenia pokoju ks. Prymasa, szaty liturgiczne, mszał i rozmaite drobne pamiątki a także dziesiątki archiwalnych fotografii z okresu internowania w Komańczy. W urzędzeniu wystawy swój skromny wkład ma także Muzeum Historyczne w Sanoku. 

W ramach projektu realizowanego dzięki współfinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w Muzeum Historycznym w Sanoku zakończono prace konserwatorskie trzech ikon z XVIII w. Zabytki wytypowane do zadania znajdujęce się dotychczas w salach magazynowych nie były konserwowane od momentu pozyskania ich w wyniku akcji zabezpieczania zabytków połemkowskich w latach 1947-1949 i wpisania w inwentarz, stęd wymagały natychmiastowej interwencji konserwatorskiej.

Wśród eksponatów znajduję się:

1. Matka Boska Eleusa, Deszno, XVIII w., pierwotnie datowana na XIX w., po wnikliwej analizie konserwatorskiej okazała się ikonę przemalowanę. Pod XIX wiecznę warstwę malarskę, znajduje się wizerunek Matki Bożej Hodegetrii z XVIII w.

2. Św. Mikołaj z Zawadki, XVIII w., stanowi cenny przykład ikony hagiograficznej jednego z najpopularniejszych świętych zarówno w kościele wschodnim, jak i zachodnim.

3. Matka Boska Eleusa z Myczkowiec, XVIII w., stanowi przykład ikony ołtarzowej, osadzonej w drewnianej, ołtarzowej ramie, rzeźbionej i polichromowanej z trójbocznie zamkniętym przyczółkiem u góry.

Stan zachowania wymienionych ikon był zły, zasięg ubytków warstwy malarskiej wraz z zaprawę  sięgał 40% powierzchni. Zwłaszcza w ikonie z Myczkowiec całe lico malowidła pokryte było charakterystycznę dla malarstwa tablicowego siatkę spękań spowodowanę cyklicznymi wahaniami temperatury i wilgotności. Ponadto obiekty zagrożone były przez drewnojady z rodziny kołatkowatych, które często atakuję drewniane podobrazia.

Prace restauratorskie od wielu lat utrudnia brak dobrze wyposażonej pracowni konserwatorskiej. Aktualnie musimy zlecać konserwacje osobom z zewnętrz, płacęc za wykonane prace niemałe kwoty. Na bieżęco konserwujemy szereg obiektów - musimy cyklicznie wracać do starych, dawno odnawianych obrazów, a jednocześnie ratować te nie konserwowane i zagrożone destrukcję.

Celem i zadaniem planowanych prac jest zachowanie, ochrona i prezentacja materialnego dziedzictwa kulturowego. Dyrekcja i pracownicy naszej placówki wyrażaję uznanie dla Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego za wspieranie naszych działań. Dzięki nim muzealna ekspozycja wzbogaci się o kilka wartościowych obiektów.

Ikony z naszych zbiorów należę do największych i najcenniejszych kolekcji ikon w Polsce i Europie. Sę bezcennym świadectwem sztuki sakralnej kościoła wschodniego rozwijajęcej się w granicach dawnej Rzeczpospolitej - Ojczyzny wielu kultur i narodów. Ich unikalna wartość, bogata ikonografia i naturalne piękno, przycięgaję setki turystów z kraju i Europy. Dlatego tak ważne jest by to wielkie dziedzictwo ikony przetrwało kolejne lata, co możliwe jest jedynie przy stałym dozorze i opiece konserwatorskiej.

Przy renowacji dwóch pierwszych ikonach pracowała konserwator dzieł sztuki: mgr Barbara Bandurka, trzecię zlecono pracowni konserwatorskiej "Rearte" s.c. A. Piotrowski z Krakowa.

Katarzyna Winnicka

Muzeum Historyczne w Sanoku

Dział Sztuki Cerkiewnej

Fotografie konserwowanych ikon dostękne TUTAJ

Mirosław Sałak, Andrzej Romaniak, Mirosław Sałak. Od trenera do przedsiębiorcy i menadżera, red. Andrzej Romaniak, Sanok 2015, ISBN 978-83-60380-36-9
Księżka wspomnieniowa trenera i twórcy I-ligowej drużyny ciężarowców "Sanoczanka" oraz wieloletniego dyrektora sanatoriów w Rymanowie Zdroju i Iwoniczu Zdroju. Interesujęce źródło informacji o historii sanockiego sportu oraz ośrodków sanatoryjnych, wypoczynkowych i żeglarskich regionu. Do nabycia w kasie muzeum w cenie 20 zł.

Mirosław Sałak (ur. 1938 r.)Absolwent AWF w Warszawie (studia trenerskie - podnoszenie ciężarów) oraz AWF w Krakowie (Turystyka i Rekreacja, studia magisterskie). Trener podnoszenia ciężarów. Założyciel ZKS "Sanoczanka" - sekcji pod-noszenia ciężarów. Trener i twórca I-ligowej drużyny ciężarowców "Sanoczanka", zdobywca drużynowego Mistrzostwa Polski Juniorów w podnoszeniu ciężarów. W latach 1980-1990 Kierownik Działu Kultury, Sportu i Rekreacji SZPG "Stomil" w Sanoku. W latach 1990-2009 Prezes i Dyrektor Przedsiębiorstwa Sanatoryjno-Turystycznego "Stomil" w Rymanowie Zdroju (w skład kompleksu wchodzą: Sanatorium "Stomil" w Rymanowie Zdroju, Sanatorium "Stomil-Ziemowit" w Iwoniczu Zdroju i Ośrodek Turystyczno-Żeglarski "Zjawa" w Polańczyku). W latach 2009-2014 przedsiębiorca - właściciel Biura Turystyczno-Usługowego "RELAKS" w Sanoku. Od 2015 r. na emeryturze. Zamiłowania: oprócz podnoszenia ciężarów różne sporty halowe oraz żeglarstwo, turystyka piesza górska, rowerowa i narciarstwo.

Zobacz takze: Nasze publikacje

Dzieła Zdzisława Beksińskiego będą towarzyszyć 23. edycji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego CAMERIMAGE w Bydgoszczy. Do Galerii Miejskiej BWA w Bydgoszczy pojedzie ok. 250 dzieł wypożyczonych z magazynów Muzeum Historycznego w Sanoku - w tym także obrazy, które wcześniej prezentowaliśmy w Phantastenmuseum w Wiedniu. Galeria Beksińskiego w Sanoku pozostaje do dyspozycji zwiedzających bez żadnego uszczerbku.
Wernisaż w Bydgoszczy już w niedzielę 15.11.2015. Wprowadzenie wygłosi dyrektor Muzeum Historycznego w Sanoku i przyjaciel tragicznie zmarłego artysty Wiesław Banach. Można się spodziewać, że wydarzenie uświetnią znakomici przedstawiciele polskiego i światowego kina. Ekspozycja w Bydgoszczy będzie czynna do końca stycznia 2016 r.

W sobotę 14 listopada br. mija 3. rocznica śmierci ks. prałata Adama Sudoła, kapłana niezłomnego, wychowawcy wielu pokoleń Polaków. W tym dniu o godz. 18.00 w kościele parafialnym pw. Przemienia Pańskiego w Sanoku zostanie odprawiona Msza św.

Komitet Powiatowy "Prawa i Sprawiedliwości" w Sanoku

Muzeum Historyczne w Sanoku

Stowarzyszenie ODIN 
Biuro Wystaw Artystycznych w Sanoku 
Muzeum Historyczne w Sanoku 

zapraszaję na otwarcie wystaw

MARCIN SAMLICKI (1878-1945)
Bochnia - Paryż - Krzemieniec
MALARSTWO ZE ZBIORÓW
Muzeum im. Stanisława Fischera w Bochni

oraz

SPOTKANIA W KRZEMIEŃCU
wystawa poplenerowa

Wernisaż odbędzie się w Sali Gobelinowej sanockiego zamku
1 października (czwartek) o godz. 18:00

Wystawa MARCINA SAMLICKIEGO czynna do 31 października
na poddaszu sanockiego zamku
Wystawa SPOTKANIA W KRZEMIEŃCU czynna do 31 października
w salach BWA w Sanoku, Rynek 14

MARCIN SAMLICKI urodził się 23 października 1878 r. w Bochni. Ukończył studia na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowniach Józefa Unierzyskiego i Józefa Mehoffera. Uczestniczył w kursach krajobrazu organizowanych przez Jana Stanisławskiego. Odbył artystyczne podróże m.in. do Wiednia, Włoch, Monachium, Berlina, Drezna, Brukseli, Antwerpii, Londynu. W 1911 r. wziął udział w wystawie Niezależnych. Do kręgu jego znajomych należeli: Stanisław Witkiewicz, Stefan Żeromski, Władysław Reymont. Z Jackiem Malczewskim pozostawał w wieloletniej przyjaźni. W 1912 r. wyjechał do Paryża, gdzie kontynuował naukę malarstwa w Académie de la Grande Chaumière. Przewodnikiem po artystycznej stolicy świata był Władysław Ślewiński, którego twórczość wywarła na nim silne wrażenie. Samlicki należał do bohemy paryskiej, obracał się w kręgu polskich malarzy emigracyjnych. Wśród grona jego najbliższych byli m.in. Olga Boznańska i Tadeusz Makowski, którego portret namalował w 1920 r. Ważne miejsce w jego twórczości zajmowała publicystyka i krytyka sztuki. Opisywał życie artystycznego Paryża w kilku pismach polskich. Nie pozostawał obojętny na nowe kierunki i prądy w sztuce. Zafascynowany twórczością Paula Cézanne'a i Henriego de Toulouse-Lautreca odkrywał relacje geometrycznych kształtów przedstawianej rzeczywistości. Najczęściej malował pejzaże i portrety. Uprawiał również grafikę - drzeworyt i suchę igłę. Brał udział w wielu wystawach. Trudności finansowe, brak stabilizacji, tęsknota za rodziną powodowały, że -  pomimo fascynacji - nie czuł się w Paryżu dobrze. Podczas I wojny światowej został internowany w obozie na południu Francji. W 1928 r. powrócił do kraju i zamieszkał w Bochni. Malował pejzaże miasta i najbliższych okolic. Jednym z ulubionych miejsc był Krzemieniec. W 1931 był jednym z inicjatorów Grupy Dziesięciu. Był współtwórcą kabaretu Zielony Balonik w krakowskiej Jamie Michalika. Od 1936 r. wykładał na ASP w Krakowie. Zginął w Bochni tuż po zakończeniu II wojny światowej, rozjechany przez samochód żołnierzy radzieckich. Dzisiaj w tym miejscu znajduje się obelisk poświęcony pamięci artysty. Pośmiertna wystawa jego prac odbyła się w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie w 1946 r. Wystawa monograficzna artysty została zorganizowana w Muzeum im. prof. Stanisława Fischera w Bochni w 1995 r.

Relacja z wernisażu wystawy MARCINA SAMLICKIEGO na sanockim zamku.