Wydarzenia

W dniu 16 marca zmarł Jacek Rogowski. Był jednym ze współtwórców aktywnej w latach 80. "Grupy Sanok". Urodził się 21 marca 1956 r. w Sanoku. Mimo choroby, która niemalże na całe życie związała go z wózkiem inwalidzkim, póki pozwalały mu możliwości fizyczne, malował obrazy olejne i akwarele, również rysował. Studiował filozofię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, jednak z powodów zdrowotnych musiał przerwać studia. Był radnym Rady Miejskiej w Sanoku - pierwszej wybranej w wolnych wyborach. Do śmierci był aktywny, uczestniczył w życiu kulturalnym miasta a do "Tygodnika Sanockiego" pisał recenzje książek. Był dobrym, mądrym i wrażliwym człowiekiem. Wszystkim nam, którzyś my Go znali, będzie nam bardzo Go brakowało. Pogrzeb Jacka Rogowskiego odbędzie się na Cmentarzu Centralnym w Sanoku 21 marca (w sobotę) o godz. 12:00.

Już od piątku 13 lutego 2015 na poddaszu sanockiego zamku czynna będzie wystawa malarstwa Grzegorza Morycińskiego. Prezentowane prace stanowią dar artysty przekazany w styczniu 2015 roku do zbiorów Muzeum Historycznego w Sanoku.

Grzegorz Moryciński urodził się w 1936 roku w Augustowie. W latach 1941-1946 przebywał na Syberii (zesłanie). Ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Szczecinie. Absolwent studiów na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Warsztat malarski rozwijał w pracowniach prof. Stanisława Szczepańskiego i prof. Artura Nachta-Samborskiego. W 1961 roku uzyskał dyplom z wyróżnieniem rektorskim.
Po ukończeniu studiów odbywał liczne podróże artystyczne do Australii, Szwecji, Włoch, Londynu, Paryża oraz brał aktywny udział w życiu artystycznym. Uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych i indywidualnych w kraju i za granicą.
Laureat kilku nagród i wyróżnień, między innymi: Nagroda Stołecznej Rady Narodowej za zestaw prac na wystawie młodych absolwentów ASP w Warszawie (1968), wyróżnienie w konkursie pt. "Człowiek" (1974), dwukrotne wyróżnienie w konkursie im. Jana Spychalskiego (1973, 1977), nagroda na wystawie "Bielska Jesień" (1979). Za aktywność artystyczną i społeczną został uhonorowany złotę odznaką ZPAP (1986). Otrzymał nagrodę Komitetu Kultury Niezależnej NSSZ "Solidarność" (1988). W 2006 roku Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego przyznało mu nagrodę specjalną. W 2014 roku otrzymał nagrodę im. Cypriana Kamila Norwida w dziedzinie sztuki plastyczne. Laureat trzymiesięcznego stypendium rządu włoskiego (1969), rocznego stypendium z Funduszu Rozwoju Twórczości Plastycznej (1977-1978) oraz stypendium Amerykańskiej Fundacji "Pollock - Krasner" (1993-1994).
Prace artysty znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie i Szczecinie, Muzeum Archidiecezjalnego w Warszawie, Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie, Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu, Muzeum Okręgowego w Koszalinie, Centralnego Biura Wystaw Artystycznych "Zachęta", a także w Urzędzie Miasta Stołecznego Warszawy oraz wielu kolekcjach prywatnych (Polska, Anglia, Belgia, Austria, Francja, Niemcy, Włochy, USA, Kanada, Dania, Hiszpania, Peru, Wenezuela, Japonia i Meksyk).

Wybrane wystawy indywidualne:
1962 - Salon Debiutów, Warszawa
1966 - Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin
1967 - Galeria Krzywe Koło, Warszawa
1969 - Biblioteka Towarzystwa Przyjaźni Włosko-Polskiej, Rzym
1970 - Galeria Krzywe Koło, Warszawa
1971 - Galeria BWA, Gdańsk; Instytut Kultury Polskiej, Budapeszt
1972 - Galeria YMCA, Londyn
1973 - Galeria Zapiecek, Warszawa
1974 - Muzeum Okręgowe, Grudziądz; Instytut Kultury Polskiej, Londyn
1975 - Galeria BWA, Olszyn
1977 - Galeria Kordegarda, Warszawa
1978 - Galeria BWA, Koszalin
1980 - Galeria u Kallimacha, Toruń
1981 - Gallerie Ars Polona, Düsseldorf
1987 - Galeria Plastyka, Warszawa; Gallery Miller, Melbourne
1988 - Teatr Powszechny, Warszawa
1990 - Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, Warszawa
1993 - Galeria BWA, Zamość; Galeria Na piętrze, Poznań; Galeria Berlińska, Bruksela
1995 - Galeria Dom Artysty Plastyka, Warszawa; Galeria Berlińska, Bruksela
1997 - Galeria Artemis, Kraków
1998 - Galeria Pokaz, Warszawa
2003 - Galeria Sztuki Artemis, Kraków
2007 - Galeria Senatorska, Warszawa
2009 - Muzeum Okręgowe, Suwałki
2014 - Galeria pod makiem, Grand Hotel Stamary, Zakopane
2013 - Muzeum Literatury, Warszawa

Oprac. Dorota Szomko-Osękowska

Muzeum Historyczne w Sanoku
uprzejmie zaprasza na spotkanie

"Beksiński: od-czytanie"
Wieczór pierwszy

(w 10. rocznicę śmierci Artysty)

20.02.2015 (piątek), godz. 18.00
Sala Gobelinowa w podziemiach zamku

Program:
* Wiesław Banach
Twórczość Zdzisława Beksińskiego w latach 60.
* Dr Tomasz Chomiszczak
Wprowadzenie w twórczość literackę Zdzisława
Beksińskiego
* Prezentacja opowiadania "Na końcu ogrodu"
* Dyskusja

Leżę pod dachami z liści łopianu, w trawie, moczarach na polnej drodze i pod asfaltem autostrady. Co roku pierwsze promienie wiosennego słońca pierwsze upalne dni kwietnia, zieleń, kwiaty i wilgotna ziemia wypędzaję mnie na to osobliwe tournée. Zimne poczekalnie dworcowe, pełne przeciągu autobusy, potem zaś otwiera się przed mymi oczyma jeden z tych znanych ze wszystkich snów i ze wszystkich wspomnień krajobrazów w których pierwsza dzika pełna parujących soków wegetacja roślinna miesza się z włosami moich zmarłych. Leżę w trawie i wśród akompaniamentu bzykań, szumów - wydaje się, że i promienie słoneczne emanują cichy jednostajny monotonny dźwięk - usiłuję przypomnieć sobie o czym wtedy rozmawiali.

Zdzisław Beksiński, Na końcu ogrodu (fragment maszynopisu),
Sanok, 6.10.1963

Dyrektor Muzeum Historycznego w Sanoku
ma zaszczyt zaprosić na otwarcie wystawy

MISTAK • STABRYŁA • SZCZEPKOWSKI
– malarstwo

15 stycznia 2015 (czwartek), godz. 18:00
w Sali Gobelinowej w podziemiach sanockiego zamku

Wystawa czynna do 6 lutego 2015

Tomek Mistak
Urodzony w 1978 r. w Sanoku. Dyplom z malarstwa w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Rzeszowskiego w pracowni malarstwa prof. Stanisława Białogłowicza w 2005 r. Uprawia malarstwo sztalugowe, głównie akryl na płótnie. Mieszka i pracuje w Sanoku. Brał udział w wielu wystawach zbiorowych oraz indywidualnych w kraju i za granicą.

Sylwester Stabryła
Urodzony w 1975 r. w Brzozowie. Dyplom z malarstwa – prof. A. Gieraga, aneks z grafiki – prof. K. Wyzner w Katedrze Sztuki Politechniki Radomskiej w 2002 r. Uprawia malarstwo olejne na płótnie. Brał udział w wielu wystawach zbiorowych oraz indywidualnych w kraju i za granicą.

Jan Szczepan Szczepkowski
Urodzony w 1975 r. w Sanoku. W 2003 r. ukończył Wydział Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie – pracownia malarstwa prof. Jacka Waltosia (dyplom) i prof. Grzegorza Bednarskiego, pracownia rysunku prof. Janusza Orbitowskiego, pracownia drzeworytu prof. Zbigniewa Lutomskiego. Zajmuje się malarstwem i rysunkiem, pracą pedagogiczną oraz konserwacją zabytków. Uczestniczył w wielu wystawach zbiorowych oraz indywidualnych w kraju i za granicą.

Wykonawcy i organizatorzy: Chór Widymo, "Opowieści z Walizki", Maria Kondrad oraz lirnicy z Niepublicznej Szkoły Muzycznej w Lesku zapraszają w niedzielę 11 stycznia na godzinę 17:00 do Sali Gobelinowej Muzeum Historycznego w Sanoku do słuchania i wspólnego śpiewania kolęd.
Wystąpi chór Widymo, a przygrywać do śpiewania będą młode lirniczki z Niepublicznej Szkoły Muzycznej w Lesku pod opieką Macieja Harny oraz "Opowieści z Walizki" wraz z Marię Kondrad. W repertuarze kolędy tradycyjne, znane i te zapomniane, niegdyś znane w tym regionie. Zabrzmią liry korbowe oraz akordeon.
Spotkanie ma charakter charytatywny - zbieramy środki na wsparcie dla rodzin na Ukrainie poszkodowanych w konflikcie zbrojnym.
Zapraszamy!

Wernisaż wystawy malarstwa pochodzącego z Zagórza Artura Olechniewicza był też okazją do zaprezentowania literackiego dorobku artysty. Na spotkanie do Sali Kameralnej Domu Kultury w Zagórzu 20.11.2014 przybyli m.in: członkowie rodziny i wiele zaprzyjaźnionych z autorem osób z Zagórza, Sanoka, Rymanowa Zdroju i Krakowa... Wystawę przygotowała Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna w Zagórzu we współpracy z Muzeum Historycznym w Sanoku.

Wyrazy szczerego i głębokiego współczucia
z powodu śmierci
mgr. Edwarda Zająca
wieloletniego Dyrektora Muzeum Historycznego w Sanoku
Żonie i całej Rodzinie składają
dyrekcja i pracownicy Muzeum Historycznego w Sanoku
Łączymy się w smutku i modlitwie.

Edward Zając (1931-2014), historyk i regionalista był dyrektorem Muzeum Historycznego w Sanoku w latach 1970-1990.

Miejsko-Gminna Biblioteka
Publiczna w Zagórzu
i Muzeum Historyczne w Sanoku

zapraszają na otwarcie wystawy

ARTUR OLECHNIEWICZ – MALARSTWO

20 listopada 2014 (czwartek)
godz. 18.00
SALA KAMERALNA
DOMU KULTURY W ZAGÓRZU

Wystawa czynna
od 21 listopada do 5 grudnia 2014
w godzinach od 9.00 do 15.00

Artur Olechniewicz, ur. w 1959 r. w Zagórzu. Malarz i prozaik. W 1983 r. zamieszkał w Sanoku, a od 1990 r. jest pracownikiem Muzeum Historycznego w Sanoku. W latach 70. i 80. kilkakrotnie brał udział w wystawach zbiorowych Bieszczadzkiej Grupy Twórczej w Galerii Synagoga w Lesku. W latach 1991 i 2006 wystawy indywidualne jego prac zorganizowało Muzeum Historyczne w Sanoku, a w roku 2000 Miejska Biblioteka Publiczna w Sanoku. Wystawiał też w ramach Salonu Artystów Sanockich w sanockim Muzeum Historycznym w latach 1993, 1998, 1999 i 2000. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Historycznego w Sanoku oraz kolekcjach prywatnych. Publikował m.in: „Nowej Okolicy Poetów”, „Frazie” i „Dzienniku Polskim”. Autor powieści: Nocny do Krakowa (2000), Tratwa (2006), Ganek (2010) oraz zbioru opowiadań Dalej niż błękit (2014). Laureat Nagrody Miasta Sanoka w dziedzinie kultury i sztuki za rok 2001.

O malarstwie Artura Olechniewicza...
Istnieją artyści obdarzeni dużym temperamentem, łamiący konwenanse czasów, w których żyją, wciąż poszukujący w malarstwie nowych, nieodkrytych obszarów wypowiedzi oraz osoby wyciszone i wrażliwe, z powodzeniem realizujące się w ramach istniejących dyscyplin i gatunków artystycznych. Pierwsi są rewolucjonistami poszukującymi nowatorskich rozwiązań, drugich zazwyczaj inspiruje natura, jakieś bliskie, magiczne miejsca, związane z okresem dzieciństwa czy młodości, a także miejsca szczególnie zapamiętane w czasie podróży. Podczas gdy buntownicy mówią zdecydowanym, donośnym głosem, nierzadko też krzyczą, to drudzy wybierają wypowiedź półgłosem lub cichy, dyskretny szept. Oczywistym wówczas jest, że różne będą środki warsztatowe, sposoby wypowiedzi przeżywanych przez tak różnych artystów emocji i uczuć. Artur Olechniewicz jest artystą, któremu bliżej do tych bardziej subtelnych twórców, konsekwentnie kroczącym obraną przed laty drogą, której nie sposób przypisać typowo współczesnej proweniencji. Tworzy sztukę, która ma niewiele wspólnego z tym, co przeważa dzisiaj w galeriach. Tkanka wychodzących spod pędzla obrazów budowana jest w sposób tradycyjny, z głębokim poszanowaniem dawno uznanych wartości malarskich – wartości, które po okresie postimpresjonizmu powoli, aczkolwiek konsekwentnie, popadały w zapomnienie, choć ich echa pojawiają się do dzisiaj w twórczości nielicznych artystów. Olechniewicz w odchodzącej do przeszłości technice puentylistycznej odnalazł własny, bliski swemu odczuwaniu malarskiemu język wypowiedzi.

"W stronę Jasnego brzegu" – fragment artykułu Doroty Szomko-Osękowskiej

I o jego prozie...

Bo dopiero (...) z odpowiedniej perspektywy, możemy docenić kapitalnie rysowane przez Olechniewicza postaci, plastyczne i „mięsiste”, czasem karykaturalne, czasem wydobywające na zewnątrz skrywane lęki, trochę jak to działo się w przywołanej też w tekście Firmie portretowej Witkacego. Bohaterowie opowiadań z ostatnio wydanego tomu [Dalej niż błękit], pracownicy domu kultury w obliczu redukcji, obsada weterynaryjnej przychodni, mieszkańcy dworku z Tratwy – każda z tych postaci jest celnie zbudowana, przekonująca, niepowtarzalna. Podobnie jak detale i szczegóły tworzące świat przedstawiony, słowa, gesty, przedmioty, słuchane płyty, odkładane na półkę książki. Pozostaje zatem wsiąść na tratwę, przeprawić się na drugi brzeg Osławy, najpierw wejść na wzgórze z klasztorem Karmelitów, a potem ruszyć dalej, przez kamienie, by wspiąć się na Ganek i podziwiać malowany przez Artura Olechniewicza krajobraz, pejzaż jego powieści i opowiadań, krainę wyobraźni, którą przed nami otwiera, pozornie sielską i barwną, a w istocie pełną dramatów i tragicznych losów bohaterów. I wtedy można poszukać w tych tekstach jeszcze głębszego sensu, życiowej filozofii, literackich konotacji i nieodkrytego znaczenia – ale to już temat na inną opowieść.

Fragment eseju "Panorama z Ganku" Joanny Kułakowskiej-Lis

Strona 35 z 41

FaLang translation system by Faboba

Informacje podstawowe

Godziny otwarcia:

od 16 kwietnia do 15 listopada
pon. 8:00 – 12:00
wt. 9:00 – 17:00
śr. 9:00 – 17:00
czw. 9:00 – 17:00
pt. 9:00 – 17:00
sob. 9:00 – 17:00
niedz. 9:00 – 17:00

od 16 listopada do 15 kwietnia
pon. 8:00 – 12:00
wt. 9:00 – 16:00
śr. 9:00 – 16:00
czw. 9:00 – 16:00
pt. 9:00 – 16:00
sob. 9:00 –15:00
niedz. 9:00 – 15:00

W poniedziałki wstęp bezpłatny

Bilety:

normalny – 29 zł
ulgowy – 19 zł
rodzinny 2+1 – 72 zł
rodzinny 2+2 – 88 zł
rodzinny 2+3 i więcej – 100 zł
Bilet na 1 wystawę czasową
(dla osób które nie zwiedzają ekspozycji stałych) – 5 zł
audioprzewodnik – 12 zł

tutaj instrukcja obsługi audioprzewodnika...
przewodnik w języku polskim – 100 zł
(1 przewodnik może oprowadzać grupę do 25 osób)
przewodnik w języku angielskim, francuskim lub niemieckim – 150 zł
(po wcześniejszym ustaleniu w kasie
lub tel. + 48 13 46 306 09 wew. 35)

Rezerwacje przewodników (oprowadzanie indywidualne i grupowe) prosimy kierować na adres e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Kasa muzeum nie prowadzi sprzedaży biletów on-line.

W muzeum funkcjonuje winda i toalety przystosowane dla osób niepełnosprawnych.

JAK DO NAS DOJECHAĆ? GDZIE SPAĆ?... Więcej o możliwościach dojazdu i zakwaterowania

Polecamy













Deklaracja dostępności Muzeum Historycznego w Sanoku

Standardy ochrony małoletnich w Muzeum Historycznym w Sanoku
(wersja skrócona)
(wersja pełna)

Reprodukcje obrazów, grafika, książki związane z życiem i twórczością Zdzisława Beksińskiego itp…



Zdzisław Beksiński ‒ desamodern.pl ‒ nowoczesne grafiki w limitowanych edycjach z certyfikatem autentyczności sprzedaż...



Kup reprodukcję obrazu Beksińskiego

Polecamy Portal Muzeum Dziedzictwa Kresów Dawnej Rzeczypospolitej